Mijn Werk
De volgende mensen heb ik ontmoet in het kader van mijn werk bij de Universiteit van Santa Cruz
Manfred K. Warmuth De professor die mij hier begeleidt. Goeroe op het gebied van on-line learning. Zijn cactussen vermenigvuldigen zich als konijnen, en zijn konijnen groeien als kool.
Nie Jiazhong PhD. student van Manfred. Een feest om mee samen te werken.
Imre Risi Kondor Kwam een praatje geven over non-commutative Fourier transformaties, met als toepassing kansverdelingen over permutaties.
S.V.N. Vishwanathan Kwam discussieren over graphical models en benaderingen die gebruikt worden in toepassingen.
David Helmbold Collega van Manfred.
Jake Abernethy Co-auteur van Manfred in het paper dat de optimale strategie in de Hedge setting beschrijft. Kwam discussieren over gerelateerde minimax problemen.
Jyrki Kivinen Een van de founding fathers van on-line learning. Is zes maanden op sabattical hier aan de UCSC.
Karen Glocer Manfred Warmuth's student. Bijna afgestudeerd.
Maya Hristakeva Manfred Warmuth's student. Werkt part-time voor een bedrijf dat optische glucosemeters maakt voor diabeten.
Damian Eads David Helmbold's student.
Anna Povzner Scott Brandt's (de Storage professor) student.
Arthur van Benthem Promovendus in de economie te Stanford. Getrouwd met Siemone Griffioen. Samen gaven ze me een rondleiding over de campus daar.
Petert Bartlett Professor in statistiek en informatica aan de Universiteit van California te Berkeley.
Deze artikelen zijn mijn leesvoer:
David P. Helmbold and Manfred K. Warmuth. Learning permutations with exponential weights. Journal of Machine Learning Research, 10:1705-1736, July 2009. [ .pdf ]
Jonathan Huang, Carlos Guestrin, and Leonidas Guibas. Fourier theoretic probabilistic inference over permutations. Journal of Machine Learning Research, 10:997-1070, 2009. [ .pdf ]
Manfred Warmuth and Dima Kuzmin. Bayesian generalized probability calculus for density matrices. Machine Learning, 2009. [ DOI ]
N. Cesa-Bianchi and G. Lugosi. Combinatorial bandits. In Proceedings of the 22nd Annual Conference on Learning Theory, 2009. [ .pdf ]
Manfred K. Warmuth and Dima Kuzmin. Randomized online PCA algorithms with regret bounds that are logarithmic in the dimension. Journal of Machine Learning Research, 9:2287-2320, October 2008. [ .pdf ]
Jacob Abernethy, Manfred K. Warmuth, and Joel Yellin. Optimal strategies for random walks. In Proceedings of The 21st Annual Conference on Learning Theory, July 2008. [ .pdf ]
Geoffrey J. Gordon, Amy Greenwald, and Casey Marks. No-regret learning in convex games. In ICML '08: Proceedings of the 25th international conference on Machine learning, pages 360-367, New York, NY, USA, 2008. ACM. [ DOI ]
Terry Koo, Amir Globerson, Xavier Carreras, and Michael Collins. Structured prediction models via the matrix-tree theorem. In Proceedings of the 2007 Joint Conference on Empirical Methods in Natural Language Processing and Computational Natural Language Learning (EMNLP-CoNLL), pages 141-150, 2007. [ http ]
Jan Poland. Algorithmic Learning Theory, volume 4264/2006 of Lecture Notes in Computer Science, chapter The Missing Consistency Theorem for Bayesian Learning: Stochastic Model Selection, pages 259-273. Springer Berlin / Heidelberg, 2006.
Marcus Hutter and Jan Poland. Adaptive online prediction by following the perturbed leader. Journal of Machine Learning Research, 6:639-660, April 2005. [ .pdf | .html | .pdf | http | http ]
Adam Kalai and Santosh Vempala. Efficient algorithms for online decision problems. J. Comput. Syst. Sci., 71(3):291-307, 2005. [ DOI ]
Arindam Banerjee, Srujana Merugu, Inderjit S. Dhillon, and Joydeep Ghosh. Clustering with bregman divergences. Journal of Machine Learning Research, 6:1705-1749, 2005. [ .pdf ]
Mark Jerrum, Alistair Sinclair, and Eric Vigoda. A polynomial-time approximation algorithm for the permanent of a matrix with nonnegative entries. J. ACM, 51(4):671-697, 2004. [ DOI ]
Eiji Takimoto and Manfred K. Warmuth. Path kernels and multiplicative updates. Journal of Machine Learning Research, 4:773-818, 2003. [ .ps ]
Katy S. Azoury and M. K. Warmuth. Relative loss bounds for on-line density estimation with the exponential family of distributions. Machine Learning, 43(3):211-246, 2001. [ DOI ]
M. Mosbah and N. Saheb. Non-uniform random spanning trees on weighted graphs. Theoretical Computer Science, 218(2):263-271, May 1999. [ DOI ]
Thomas L. Magnanti and Laurence A. Wolsey. Optimal trees. In M. Ball, T. L. Magnanti, C. L. Monma, and G. L. Nemhauser, editors, Network Models, volume 7 of Handbooks in Operations Research and Management Science, pages 503-615. North-Holland, 1995. [ http ]
A. Broder. Generating random spanning trees. In SFCS '89: Proceedings of the 30th Annual Symposium on Foundations of Computer Science, pages 442-447, Washington, DC, USA, 1989. IEEE Computer Society. [ DOI ]
Dan Gusfield. Connectivity and edge-disjoint spanning trees. Information Processing Letters, 16(2):87-89, 1983. [ DOI ]
We eten Thais bij Sabieng. Pittige soep, (te dicht) gevolgd door Pad Thai (W) en groene curry (CW). Als toetje mango met zoete plakrijst (W) en mishandelde banaan (CW). Best binnen te houden, die meuk.
Daarna gaan we naar Kuumbwa Jazz Café aan Cedar Street. We hebben de dag ervoor flink ge(web)surft naar leuke muziek in Santa Cruz, en dit was de winnaar. De band heet Æ. Ze zingen wel aangenaam. Oost-europese, Jiddische en cowboy muziek. Ook spelen ze accordeon en iets gitarigs. Het publiek bestond uit 65+ hippies. Het blijft wel Santa Cruz.
Surfles! We hebben twee lesuren geboekt bij de Santa Cruz Surf School. Dude Rob geeft ons wetsuits en een SofTop surfboard. We kleden ons om in het afgetrapte surfschooltje op Pacific Avenue, en tekenen een contract dat Rob verschoont van alle verantwoordelijkheid mochten wij gruwelijk en permanent kopje onder gaan. Daarna dragen we de planken naar het strand.
Op het strand voor Steamer Lane (Santa Cruz' beginnelingen surfplek) leren we eerst hoe je op je board moet liggen, peddelen en opstaan. Daarna gaan we het water in. Met een zetje van Rob lukt het Claas-Willem om meteen z'n eerste golf te pakken. Ik hoor Rob niet schreeuwen "Up", en voel de golf onder me door rollen. De volgende golf gaat het beter.
Surfen is een armsport. Nadat je succesvol bent gaan staan duwt de golf je naar het strand. Daarna moet je terugpeddelen naar het opstappunt waar de golven breken. Binnen de kortste keren zijn je armen lam. Bikkels dat we zijn gaan we stug door. Als je eenmaal staat vergeet je alles, en is het simpelweg fantastisch. Niet dat je veel kunt doen, sturen is redelijk moeilijk (en Rob heeft er niks over uitgelegd). Af en toe vaar je dus hulpeloos over een andere beginneling heen. Of je valt er bovenop. Niet dat het zo druk is, maar iederreen wacht rondom het perfecte opstappunt op een goede golf. En niet iedereen is het altijd eens over de kwaliteit van de volgende. Dus de helft gaat, en vaart over de andere helft.
Na twee uur les gaat Rob naar huis. We moeten de oranje shirtjes van de surfschool inleveren, maar mogen in het water blijven (met wetsuits en planken) zolang we willen. We surfen ongeveer een uur door, tot het donker is. We douchen naast de pier om het zout uit ons haar te wassen. Dan brengen we het materiaal terug naar de sportschool. De fietsenmaker (van het buurbedrijf) laat ons in het hok.
Claas-Willem mag de mountain bike van Charlie lenen. Charlie is maar een paar cm korter dan CW, en z'n fiets past prima. We krijgen er ook een helmpje bij. We besluiten om over Empire Grade omhoog te rijden, en af te dalen over de Fire Roads van Upper Campus. Heb ik toch nog iets aan de Upper Campus Map. De afdaling begint goed. Zandwegen door het bos. Her en der staan enorme bluswatertanks. Helaas krijg ik halverwege een lekke band. We gaan langs de cooperatieve bike shop. Blijkt dat er twee gaten in de band zitten, eentje onder en eentje boven. Een spijker dwars door de band? Niks te zien aan de buitenband. We rijden terug naar huis voor lunch.
Vandaag de Skyline-to-the-Sea Trail, van Big Basin State Park Headquarters naar Waddel Beach. Onderweg bezoeken we de watervallen Berry Creek Falls, Silver Falls, The Golden en Cascade Falls. We laten de rugzakken onderaan Berry Creek liggen, en wandelen omhoog (en later terug) om alle watervallen te zien.
We lopen bergafwaarts door allerlei landschappen. Eerst het stoere redwoodbos. Dan langs de bedding van een beek die steeds breder wordt. Daarna langs grassige velden en akkers. Rond drie uur en een flink eind verder krijgen we eindelijk uitzicht op de stille oceaan.
Even later komen we uit op Waddel Beach. De bus gaat om vier uur, dus we hebben genoeg speling om eens rond te kijken. Een bruidspaar maakt strandfotos met op de achtergrond de verlaten vuurtoreneiland van Año Nuevo. Claas-Willem vindt het skelet van een zeeëgel. Een kitesurfer staat te oefenen met een behoorlijk grote vlieger, op het strand, zonder plank. We lopen het hele strand op en neer. Ik heb zere enkels en Claas-Willem heeft pijnlijke knieën. We hebben er vandaag zo'n 14 mijl op zitten.
's Ochtens op weg naar Big Basin met de bus à $1.50 p.p. Bij het park headquarters vertellen de rangers ons dat alle trail camps dicht zijn vanwege de budget cuts. Nu zijn wij wel gewend ons niks van campgrounds aan te trekken :-), maar dat betekent ook geen water. We besluiten ons originele plan toch door te zetten; de hele Skyline-to-the-Sea-Trail van Castle Rock State Park naar de Pacific te lopen.
We zijn bij Big Basin State Park Headquarters en moeten naar Castle Rock State Park. Big Basin is het verste punt dat met het openbaar vervoer (2x per dag, alleen in het weekend) te bereiken is. We proberen te liften.
Het liften mislukt. Plan B is om de Sunset Trail te lopen, met een grote boog terug naar Big Basin Headquarters. De route is bezaaid met redwoods. Dat zijn geen kleine boompies. De meeste redwoods zijn van onderen verbrand. Dat deert ze niet, ze hebben toch geen takken of bladeren tot zo'n 50 meter. Het schijnt dat de zaadjes pas goed kiemen als er eerst een bosbrand overheen raast.
We arriveren bij park headquarters na vijven. Het informatiepunt is dicht. Er hangt een bordje dat er geen reserveringen zijn voor die avond (zondagavond eind November), en dat we onszelf mogen registreren. We kiezen voor Jay camp, de Hike & Bike plek. Die is $3 p.p. i.p.v. $35 per plek. We hebben dan wel geen fiets, maar het gaat erom dat we geen auto hebben. We stoppen geld in een envelop, en scheuren het lipje met nummer af als bewijs van betaling.
Dan stopt er een pickup met ranger. Een brute ondervraging volgt (Rangers zijn de parkpolitie en dragen dus gordels met pistolen, handboeien, zaklampen, etc.). De rangers zijn er onderling niet over uit of de H&B plek nou gesloten is of niet. Meneer de ranger: Jay Camp is closed. You'll have to buy the $35 campsite. Mevrouw de ranger: I was told that we don't advertise it, but that we do give H&B sites to people coming to the front window. Meneer de ranger: I am sorry, I am actually new here and still learning.
Jay Camp heeft een toiletgebouw. Er is gelukkig een toilet open. En er is drinkwater. Op de kampeerplekken zijn houten bearboxes voor het eten. Ze zien er lang niet zo stevig uit als de metalen boxes van Josemite. Later zien we een wasbeer. Misschien is dat hier het grootste roofdier. Het is lastig een goed plekje voor de tent te vinden, de grond is niet erg waterpas. We koken op de bearbox: tortillas met als vulling bonensaus, paprika en avocado.
Claas-Willem opgehaald van San Jose Airport met de groene Volvo van Charlie en Linda. Een fijne auto, jammer dat de cruise control het niet meer doet. Claas-Willem werd daar afgezet door vrienden van kennissen van Alpha (Twentse studentenvereniging) die teruggingen naar San Francisco na Thanksgiving in Los Angeles.
We hebben eerst thuis een gebakken ei gegeten. (CW had hónger na 7 uur rijden!) Toen zijn we gaan rondrijden. Eerst naar het lab bovenaan de campus waar ik werk, om kopieen te maken van de geplande hikeroute. Daarna naar downtown santa cruz om te winkelen. We kopen proviand voor de hike, ingredienten voor pizza con tutti en de ultieme trailmix van Trader Joe's.
's Avonds inpakken, pizza bakken en de tent van Charlie en Linda (die we mogen lenen want dan wordt 'ie tenminste nuttig gebruikt) uitproberen in de huiskamer. Het blijkt een ingewikkeld monster.
De glazuur zit op de taart en de drank staat klaar. Karen belde net dat haar risotto niet wil vlotten, dus het duurt nog even voor ze me komt halen. Dan moet het wel heel lekker worden. De spanning stijgt ongemeen om niet te harden te snijden!
Wat een wonderschoon landschap onderweg naar beneden. Omdat het vandaag een feestdag is was er niemand op de universiteit. Dus de dieren hadden vrij spel. Vooral herten en eekhoorns gezien. En zonder remmen naar beneden gefietst. Normaal ga ik in het donker en durf ik dat niet meer. Dit is het uitzicht vanaf midden-campus:
Vandaag is het Thanksgiving. De meningen zijn verdeeld over wat er precies gevierd wordt. De kalkoenen krijgen er traditioneel de schuld van. Zie Wikipedia voor meer informatie.
Ik heb een worteltaart gebakken. Niet helemaal het klassieke recept, uit het Koolen kookboek, maar een goed genoeg, niet al te foute benadering. Er moest onder andere banaan(!) in. Natuurlijk wel de zonnebloemolie vervangen door olijfolie, en niet de kaneel door nootmuskaat of paprikapoeder. Hier krijgt het magistrale misbaksel thumbs up van de ovenwant:
De taart is nu aan het acclimatiseren. Ik moet hem nog omkeren om er abrikozen/walnoot glazuur op aan te brengen, maar dat kan pas als 'ie afgekoeld is. Karen komt me om 5:15 PM ophalen (we vieren Thanksgiving bij Anna en Maarten in San Jose). Nu ga ik lekker naar werk. Ik kijk al uit naar de fietstocht omhoog in de blakende zon. Jaja, die beruchte blakende novemberzon: 20° en geen wolk te zien.
Mozart's Requiem door het universiteitsorkest. Charlie (ik huur bij hem een kamer) en Bruce (Charlies zoon) spelen beide trombone. Dit is de dirigent
Bach's Brandenburg concerten door het symfonieorkest van San Francisco.
Vandaag is het mooi weer, tijd voor een fietstocht. Dit keer niet zo extreem, slechts 28 miles, ca. 3 uur. Omhoog over Empire Grade Road. Dan naar de kust via Ice Cream Grade en Pine Flats. Tenslotte terug naar Santa Cruz over Highway 1.
Aan het einde van Pine Flats word je getracteerd op een prachtige canyon, met uitzicht op de oceaan. Helaas stond de zon pal tegen, zodat je het verschil tussen de lucht en de zee (tussen de heuvels) niet zo goed kunt zien.
Butano state park hike. Met (v.l.n.r.) Dima Kuzmin, Dima's vriendin, Chris (in de verte bij de auto's), Karen Glocer, Anna Povzner en Maarten. Het originele plan was om om 9am te verzamelen op Waddel Beach, om dan naar Big Basin te vertrekken en de Skyline to the Sea Trail te hiken terug naar de kust. Helaas bleek Karen haar wandelschoenen al te hebben ingepakt en opgestuurd naar haar ouders in Florida. Karen is namelijk bijna afgestudeerd, en gaat er daarna z.s.m. vandoor. Het backupplan was een stuk relaxter. We vertrokken om 1.30pm, en wandelden tot de zon onderging, zo rond 5:30pm. Onderweg zagen we veel gekko's en banana slugs. Op het hoogste punt tracteerde ik op watermeloen. Daarmee oogstte ik wel respect.
Na de wandeling hebben we gegeten bij Sabieng, het Thaise restaurant van Santa Cruz.
Vanavond heb ik de jaarlijkse Halliday lezing bezocht in het Del Mar theater. Het onderwerp was de 30 meter telescoop. Dat wordt de grootste telescoop ter wereld, gebouwd op Mona Kea, Hawaii door o.a. de afdeling telescoopbouwkunde van de universiteit van Santa Cruz.
De spreker, Jerry Nelson, vertelde van zijn uitvinding, de gesegmenteerde telescoopspiegel. In plaats van een grote glazen spiegel (zwaar, dik, lomp) maken ze tegenwoordig vele kleine zeshoekige spiegelsegmenten. Die houden ze dan met een ingewikkeld meet- en regelsysteem op de goede plek. Zo kunnen ze zelfs corrigeren voor temperatuur en veranderingen in het zwaartekrachtveld van de aarde.
Jerry vertelde ook over adaptive optics, een systeem dat de verstoringen van de atmosfeer corrigeert. Zo krijg je veel scherpere plaatjes. Hij had beelden van Uranus (your anus) met en zonder adaptive optics. Zonder was het een vage vlek. Met zag je de ringen, en de atmosfeer.
Halloween! Feest van de uitgeholde pompoen, of Jack-o'-lantern. Dit feest is een grote happening in Santa Cruz. De hele dag lopen er mensen verkleed door het centrum te Trick-or-Treat'en. De winkels geven verklede kinderen snoep, zolang de voorraad strekt. Er zijn hele mooie en creatieve kostuums bij. Er waren onder andere LEGO-man, Tin man (uit The Wizard of Oz), de hele rits superhelden van Captain America tot The Incredibles, Mario & Luigi, panther-fiets, shrek, Michael Jackson en flink wat zombies, duivels, skeletten, dracula's, evil nurses, Frankensteinen etc. Ik heb zelf ook een kostuum samengesteld uit de verkleedkist van Charlie en Linda:
Ik heb Rienko en Siree teruggebracht naar het vliegveld. :-(
Donderdag hebben we Tuolumne Grove bezocht. Daar staan een dozijn giant sequoias (Sequoiadendron Giganteum).
Een beer gezien! En niet zo'n kleintje ook. Hij liep in het bos langs de weg onderweg naar de uitgang van Yosemite. Verderop zat er ook nog een kleinere beer in de boom, helaas te ver weg voor een foto.
Woensdag hebben we 7.4 miles gewandeld op en neer naar de top van Yosemite falls. Dat is een enorme waterval: 739 meter (2,420 ft). Het kostte vier uur om omhoog te komen, en drie uur terug. We eten 's ochtends en 's middags cruesli, en 's avonds tortellini.
Dinsdag hebben we een 7.5 mile lange wandeling langs Vernon Falls en Nevada Falls gemaakt. Omhoog over de Mist Trail, en terug over de John Muir trail. We eten 's ochtends en 's middags cruesli, en 's avonds chili met tortilla's.
Yosemite! We hebben een tenthut geboekt in Curry Village. De hutten daar zijn half houten opbouw, half tentdoek. Er is geen verwarming. Er staan bedden in met dekens. Wij hebben de dekens van de twee ongebruikte bedden meteen verdeeld, want het wordt 's nachts rond het vriespunt. Ondanks de extra dekens had Rienko het wel een beetje koud.
We mogen niet koken in onze tenthut (want dan komen de beren), we moeten met de auto naar een picknickplaats. Het is er koud en bijna donker. We eten tortellini.
San Francisco:
Het was niet zo'n mooi weer. Maar wat wil je! De wind raast eerst duizenden kilometers over de pacific en komt dan nat en koud aan in San Francisco. We hebben over de Golden Gate brug gelopen (tot de eerste pilaar), en daarna Clam Chowder (schelpensoep opgediend in een uitgeholde zuurdesembol) gegeten op de Fisherman's Wharf.
's Ochtends als eerste een auto gehuurd. Het is een rode Hyundai Accent. Zonder cruise control helaas. Wel vier deuren. Daarna hebben we de Spaanse missiepost in San Juan Bautista bezocht. Armoe troef, maar meer geschiedenis hebben ze hier eigenlijk niet. Daarna naar San Francisco gereden om Rienko Wijkstra op te halen van het vliegveld. We hebben couscous gegeten.
Siree opgehaald van het vliegveld. San Francisco International Airport. Ik mocht de Volvo lenen van Charlie en Linda. Fijn, zo'n grote auto met cruise control. De rijstroken zijn breed en je hoeft niet rechts te houden hier in Amerika. Rijden met een schakelautomaat is erg makkelijk.
Het giet. Voor het eerst echte regen. Herfstweer.
Fantastische hike. De linker berg is half-dome. 8842 ft, oftewel 2695 m hoog.
Yosemite! De Recreation Office organiseert een driedaagse hike, en ik mag mee. De hike was volgeboekt. Ik had me voor de e-mail wachtlijst aangemeld, en was de eerste die reageerde toen er een deelnemer opzei. Yosemite is 5 uur rijden vanaf hier, we vertrekken om 7 AM. We gaan half-dome beklimmen.
De vooruitzichten zijn goed. NB water bevriest bij 32°F, kamertemperatuur is 70°F.
| Thursday | Friday | Saturday | Sunday | Monday |
72° F
|
36° F
|
74° F
|
36° F
|
74° F
|
34° F
|
74° F
|
38° F
|
72° F
|
36° F
|
| Clear | Clear | Clear | Clear | Partly Cloudy |
Mezelf verwend met dit wonder van aardewerk. Een man een mok.
Zeer aan te raden. Naar Summit Road (de grens tussen Santa Cruz County en Santa Clara County), dan naar beneden door Nisene Marks National Park over mouintainbike trail, en terug over Soquel Drive. Totaal 47 miles.
Spectaculair vuurwerk bij Seacliff Beach, 1 uur fietsen van Santa Cruz. Er was ook muziek maar die was niet zo super.
Mirjam en Bjorn op bezoek. Ze maken een rondreis door Californie en Nevada. Ze hadden al ruim 200 fotos. We hebben eerst de Natural Bridges bewonderd en daarna de Wharf. De Wharf is een pier op houten palen. Ik dacht dat ik de palen hoorde kreunen, maar het blijkt dat daar zeeleeuwen wonen. Eugh! Eugh! Daarna zijn we naar Waddel Beach gereden. Gezwommen koud. Mooie zonsondergang. Daarna heerlijk gegeten bij Gabriella café.
Mooie tocht naar Redwood Basin State Park Headquarters, dan (te voet) bergaf naar de oceaan, en terug over highway 1. Totaal 51 miles.
